Lichtpuntjes en samen zijn ‘in het klein’

Vorige week besloot ik toch nog maar een kerstboom mee naar huis te slepen en op te tuigen. Al is het maar in het kader van wat lichtpuntjes in deze donkere tijd.

De virtuele knuffels vliegen me om de oren, condoleance kaarten staan gebroederlijk naast de kerstkaarten. Zelfs van mensen van wie ik nooit een kaart zou verwachten viel er een kaart op de mat, met daarin beschreven hoe ze mijn moeder gekend en ervaren hadden. Verder ontvang ik veel lieve ‘ik denk aan jou’ berichten. * Vrede op aarde * is in mijn leven wel even binnen gekomen, in deze donkere dagen. Ondanks de fysieke afstand, voelen degene waar ik om geef toch best dichtbij.

Het woord ongeloof is dat wat de boventoon voert. Ik merk dat ik soms nog niet echt besef dat ik mijn moeder nooit meer zal zien. Het valt me wel steeds vaker op dat ik regelmatig denk dat ik iets ‘even tegen mam wil vertellen’, om dan weer met de harde werkelijkheid geconfronteerd te worden. Dat ze er niet meer is. Soms als ik spontaan met een nummer meezing schrik ik en voel ik me schuldig. Mijn moeder is net overleden en ik ben gewoon lekker aan het zingen. Bijzondere emoties brengt deze periode in mij naar boven.

Vorig jaar in deze periode mocht ik Jozef en Marie ophalen, uit de schuur bij m’n ouders. Moeders gunde mij de kerststal voor onder de boom. Alleen was mijn hoofd destijds overal, behalve bij de geboorte van Jezus. Arme Marie ligt hoogstwaarschijnlijk nog steeds in de schuur te vernikkelen van de kou, wachtend op een bedje van stro om het kindeke in te kunnen werpen.
Het jaar daarvoor zijn mijn moeder en ik samen naar de kerk in haar geboortedorp geweest, waar wij meezongen met de bekende ‘Christmas Carols’. Er zijn zoveel momenten waarop herinneringen binnen komen. Dat is mooi en fijn, maar het besef dat ze er niet meer is komt daarmee soms ook verdomd hard binnen.

Uiteraard zal ik er wat van maken deze dagen, samen met mijn vader, zus en haar gezin. ‘Want samen, is niet alleen’, zeiden de mannen van All Stars al. En zo is het maar net. Ik zoek de lichtpuntjes wel op. En die wens ik jou ook toe, lichtpuntjes in deze tijd en samen zijn, al is het ‘in het klein’ met lieve mensen om je heen.

* Fijne Kerstdagen! *