Sinds de dood van mijn moeder stapt mijn zus ‘s avonds liever niet alleen in de auto. Vooral in het donker, dan durft ze niet in haar binnenspiegel te kijken. Ze is dan namelijk als de dood [...]
Er zitten mannen op mijn dak. Het begon met eentje, die een kijkje kwam nemen. Hoofdschuddend kwam hij de ladder af. Dat ziet er niet zo best uit, ‘mevrouwtje’, dacht ik erbij. Mijn [...]
Vandaag een jaar geleden, reden zus en ik in alle vroegte naar het huis van pap en mam. Auto vol ballonnen, een fles champagne, een mandje vol verse broodjes, gekookte eitjes en meer van zulks. [...]
De schijf van vijf stond bij ons thuis hoog in het vaandel, ‘twee stuks fruit per dag!’ riep mijn moeder regelmatig. Ze schilde appels en perste iedere ochtend een paar sinaasappels uit. Ik mocht [...]
Als ik al dat zou beschrijven waar ik niet meer over na wil denken met betrekking tot 2020, zou dit een verdomd lange blog worden. Daar zit uiteraard niemand op te wachten. Mijn moeder zei [...]
Op een prachtig zonnige herfstdag in november, iets minder dan vijf weken na de diagnose, blies mijn moeder haar laatste adem uit. Het was de moeilijkste dag uit mijn leven. Al kon ik haar keuze [...]
Na een fase van ongeloof, beseffen we inmiddels dat er geen weg terug is. De tumor die bezit heeft genomen van jouw brein groeit zo hard dat zelfs de beste artsen deze nooit helemaal zouden [...]
Het is 20-10-2020, dinsdagmiddag 12.00 uur. Een app van mijn vader ‘kun je mij even bellen?’. Ik zit op kantoor en twijfel of ik eerst nog even koffie zal halen. Als ik hem bel hoor ik het al aan [...]
