Wat wel goed was

Als ik al dat zou beschrijven waar ik niet meer over na wil denken met betrekking tot 2020, zou dit een verdomd lange blog worden. Daar zit uiteraard niemand op te wachten. Mijn moeder zei regelmatig ‘probeer negatief om te buigen naar positief’ als ik even wat minder in m’n vel zat en dat heb ik toch mooi van haar geleerd.

2020 werd door astrologen vooraf bestempeld als een ‘transformerend jaar’, een jaar waarin wij min of meer werden gedwongen om veranderingen door te voeren. Het zou een jaar zijn waarin de samenleving toe zou zijn aan vernieuwing en waar zorg is voor iedereen, ook voor de minderbedeelden in de samenleving. Uiteraard las ik de voorspellingen destijds en zag er naar uit, ik was wel toe aan een transformatie. Er heeft wat mij betreft zeker ook een transformatie plaatsgevonden, waar best ook goede kanten aan zitten. Ik vermoed dat mensen die er voorheen minder mee bezig waren, nu ook beter inzien waar het leven om draait.

Voor mijzelf ontstond vooral ook het besef dat materiele zaken ‘dingen zijn’ die er in principe niet zo toe doen. Voorheen had ik bijvoorbeeld regelmatig een ‘dat-wil-ik-ook’ moment als ik zag dat anderen het op financieel gebied beter voor elkaar hadden.
Inmiddels ervaar ik vooral dankbaarheid voor dat wat er wel is. En dan doel ik niet op materiele zaken, al kan ik daar heus nog van genieten, ik merk dat ik het minder nodig heb. Wil mijn aandacht ook meer richten op dat wat belangrijk voor mij is. Verdieping, in vriendschappen, in mijn persoonlijke ontwikkeling, een helpende hand kunnen bieden aan diegene die het nodig heeft. Dit zal mijn leven kunnen verrijken op een mooiere manier dan de materiele zaken mij zouden kunnen verrijken.

In 2020 werd ik officieel goedgekeurd als (deeltijd-) pleegouder, na een training aspirant pleegouder gevolgd te hebben en wat één op één gesprekken met de pleegzorg organisatie. De kinderkamer is klaar, mijn hart en huis staan er voor open. En als er een kind is dat het nodig heeft, hoop ik er voor ze te kunnen zijn. Wie weet mag ik op deze manier in het nieuwe jaar ook proeven van dat wat (pleeg-)ouderschap heet.

Mijn kleine neef werd 18 jaar en is nu dus echt wel ‘grote neef’! Hij haalde zelfs al zijn rijbewijs en naast hem op de bijrijdersstoel voelt harstikke veilig. Nu hij 18 is pakt hij zelf regelmatig ook een biertje uit de koelkast en al moest ik even aan het idee wennen dat kleine nu grote neef is, het is bijzonder leuk om hem zo ‘te zien groeien’!

De periode uit 2020 waar ik het meest dankbaar voor ben is toch de tijd dat mijn moeder zo ziek was, hoe dubbel dit ook klinkt en voelt. De verbondenheid die ik heb ervaren in deze periode tussen ons als gezin, zullen mij altijd bijblijven. De mooie gesprekken die ik nog heb kunnen voeren met mijn moeder en de inzichten die ze mij zo nog meegaf.

Ik geloof zelfs dat 2020 mij uiteindelijk een krachtiger mens heeft gemaakt, waarin ik dingen heb gedaan die ik nooit eerder (durfde) te doen. Deze kracht en het positieve gevoel dat dat met zich meebracht ga ik zeker meenemen in het nieuwe jaar dat nog een paar uur van ons verwijdert is.

Voor 2021 wens ik je toe dat je dat wat op je pad mag komen mag zien als een verrijking! Veel positieve kracht, liefde en bovenal een goede gezondheid.

Cheers to New Beginnings!