Back on track

In het begin voelde ik mij nog wat schuldig dat ik hier niets nieuws plaatste maar op een gegeven moment was Mevrouw H even helemaal naar de achtergrond verdwenen.

Na wat gesprekken op de divan bij de therapeut besloten wij dat het wellicht toch een steuntje in de rug zou geven als ik een kleine oppepper zou gaan slikken. Na een poos tegenstribbelen besefte ik dat het voor nu misschien wel de beste optie was. Het voelde even als falen dat ik er niet zelf uitkwam. Tot het glas niet meer half vol, maar volledig leeg was. Toen besloot ik dat het genoeg was en gaf ik mij over aan de (hulp)middelen.
De eerste weken na het slikken van de happy-pil voelde ik mij nog wat wiebelig, maar nadat de bijwerkingen minder werden, begon ik mij toch wat prettiger te voelen. De donkere mist in mijn hoofd verdween langzaam naar de achtergrond.
Ik dook niet direct weer onder mijn dekbed als de wekker ging, durfde de dag weer aan te kijken. En naarmate de tijd vorderde voelde ik mij zelfs weer wat vrolijker en kreeg weer meer behoefte aan contact. Er zit een limiet aan het kluizenaar-willen-zijn natuurlijk. In ieder geval voor mij dan.

Deze zomer liet ik een beetje aan mij voorbij gaan. Ondanks dat de uittocht van collega’s, buren en vrienden naar vakantieoorden was begonnen kwam ik niet in een vakantiestemming. De bloedhitte was aan mij echt niet besteed. Ik was niet te vinden op een stretcher in de tuin voor bak- en braadsessies in de zon, in tegenstelling tot de buren die in de hele hitte-periode wel in hun tuin leken te wonen. Buiten een paar heerlijke dagen met zus in Valencia om, waagde ik mij verder niet aan vakantie deze zomer. Eind juli trok ik voor het eerst een bikini aan toen m’n neefje mij een dag meenam op een sloep. Het moest er wel 37 graden voor worden voor ik die bikini aantrok. Toen de hitte mij teveel werd sprong ik zelfs nog even in de Loosdrechtse plassen. Bruin ben ik niet geworden deze zomer, maar ik koos toch steeds vaker momenten om even te genieten van het buiten zijn. Inmiddels is het regenseizoen weer aangebroken en ik kom weer helemaal tot mezelf.

Verder gaf ik mijzelf weer een schop onder de kont en besloot mij aan te melden bij een sportschool, sterker nog; ik besloot ook echt te gaan! Een club voor vrouwen, waar in kleine groepjes onder begeleiding wordt getraind. Je kunt uit verschillende lessen kiezen en alles eens uitproberen, zowel binnen- als buiten sporten. De trainingen hebben thema’s waar je bij voorbaat blij van wordt, o.a. ‘Feel Fit, Feel Powerful, Feel Zen’ ..
Inmiddels ben ik er al even aan de slag en ik moet zeggen, het valt me niet tegen. De spierpijn valt dan weer wel tegen, maar dat zal wel bij het thema ‘Feel Broken’ horen, wat officieel niet op het program stond.
Het voetbalseizoen is ook weer van start, dus zelfs de kicksen liggen klaar om weer een balletje mee te trappen. Heerlijk, buiten spelen!

Al duurde de stilte mij iets te lang, dat is eindelijk voorbij. Ik ben er weer!