Mo money, mo problems

De wekkers stonden om 06.00 uur geprogrammeerd en ver weg van de bedstee, ik wilde de kans niet lopen mij te verslapen, zo’n eerste werkweek bij de nieuwe baas. Maar wat vooraf als ‘midden-in-de-nacht-opstaan’ voelde, viel mij zowaar best mee! Wellicht had dat te maken met de klok die was teruggedraaid de afgelopen weekend.

Half 8 beginnen, dat moest toch geen probleem zijn, zei de nieuwe baas tijdens het sollicitatiegesprek. Fijn! Een man met humor, dacht ik nog. Toen ik besefte dat het hem menens was, verslikte ik mij nog net niet in de te sterke koffie. En toch besloot ik mijn handtekening te zetten. Het moest dan wel echt goed voelen, ook gezien het feit dat ik besloten had bij belangrijke beslissingen voortaan écht naar mijn gevoel te luisteren.
Nu de eerste werkweek erop zit kan ik niet anders dan zeggen dan dat er wat mij betreft een goede sfeer heerst op het kantoor. Ik heb een aantal kennismakingsgesprekken gehad, een gezellig onderonsje met de cateringdame, die mij inmiddels iedere ochtend voorziet van een verse spinazie-avocado-en-meer-groens-smoothie. De inmiddels hogerop-geklommen-management-assistente leerde mij de kneepjes van het vak in een paar dagen en vanaf maandag mag ik het gaan proberen zonder zijwieltjes .. dat wordt uiteraard nog een uitdaging, maar ik heb er zin in.

Deze week ondergaat Huize H van binnen een opknapbeurt, de schilder voorziet het van de kleuren mushroom, olive, oker(ish) en nog een wandje ‘early dew groen’. De make-over van de bovenverdieping zit er bijna op en daar word ik al erg blij van. Als straks de woonkamer en keuken ook voorzien zijn van het nieuwe kleurenpalet, voelt het vast weer als nieuw. Na de online zoektocht naar de perfecte kleurstijlen, vermoed het algoritme op mijn laptop dat ik vervolgens de rest van het huis ook wel een make-over wil geven, de een na de andere online woonwinkel schiet voorbij op mijn scherm. Daar ben ik niet ongevoelig voor, inmiddels zoek ik gericht naar meubels, lampen, kleden en meer. Na de 10e weet ik of dat ook daadwerkelijk aangeschaft kan worden of dat er voorlopig niets veranderd, ik heb mij namelijk laten verleiden tot de aankoop van een staatslot. De gedachte aan winnen maakte mij direct hebberig. Heerlijk om te fantaseren wat ik met het geld zou doen. Uiteraard eerst een hele hoop doneren aan het goede doel, om mijn schuldgevoel over het ontvangen geld ‘zonder-hard-te-werken’ af te kopen, vervolgens weet ik best een hoop te verzinnen waar ik blij van zou worden. Te beginnen bij een interieur stylist, personal trainer, personal chefkok en/of een liposuctie van vet dat zich heeft opgehoopt op plekken waarvan ik niet vind dat het hoort. Die interieur stylist mag vervolgens los op de nieuwe inrichting zodat Huize H de verhipte versie van zichzelf wordt. Ik geloof wel dat ik in Huize H zou blijven wonen, ondanks een miljoen op de bank. Er gaat niets boven een knus huis in een fijne buurt. Hoewel een weide met een varken, kippen, geitjes en een pony ook leuk zou zijn als tuin .. genoeg om nog over te dagdromen.
Nu heb ik net het roer om gegooid en ben ik minder gaan werken, 4 dagen op kantoor en nog een dag en avond als masseur. Dan maar íets minder money op de bank .. de voldoening die ik ervaar met deze combi-job brengt mij meer dan ‘more money’.